Internet – definicja, historia

podrozdział z pracy magisterskiej

Internet w Polsce – (krótka historia)

Aż do 1989 roku Polska tak jak i wszystkie pozostałe kraje „bloku socjalistycznego” były objęte programem COCOM, który polegał na daleko posuniętych restrykcjach technologicznych. Dopiero przełom roku 1989 i związane z nim przemiany ustrojowe pozwoliły Polsce na podjęcie starań o przyłączenie do międzynarodowej sieci. W 1990 roku COCOM zniósł większość restrykcji, a Polska uzyskała członkostwo w EARN. Powstały pierwsze węzły sieci EARN w Warszawie, Wrocławiu i Krakowie.

W roku 1991 powstaje Zespół Koordynacyjny Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej powołany przez rektora Uniwersytetu Warszawskiego oraz zostaje stworzona szkieletowa sieć IP, która zostaje podłączona poprzez Kopenhagę do sieci europejskiej, a następnie do sieci w USA. Polskie sieci akademickie i naukowe zaczynają funkcjonować pod nazwą Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa (NASK).

W 1992 roku Telekomunikacja Polska S.A. uruchamia sieć pakietową POLPAK. W dwa lata później pojawiają się pierwsze polskie grupy dyskusyjne. W 1995 roku TP S.A. „pojawia się” w internecie i rok później uruchamia usługę anonimowego dostępu. Firma POLBOX zaczyna oferować pierwsze darmowe konta e-mail, a rok później wirtualne serwery WWW. Powstają pierwsze polskie strony WWW.

Internet – historia

Na skutek intensywnego rozwoju w ostatnich latach, trudno odmówić Internetowi miana środka masowego komunikowania. Tak więc w ciągu niespełna kilku lat traktowana początkowo jako ciekawostka i z tego względu niedoceniana dziedzina komunikacji, urosła do rangi zarezerwowanej wcześniej jedynie dla prasy drukowanej, radia i telewizji.

Ostatnimi czasy dla internetu i związanych z nim usług zaczęto używać terminu „nowe media”. Miano to zostało Internetowi nadane „przez specjalistów od reklamy i doradców personalnych głównie w celu odróżnienia tradycyjnych środków przekazu – jak wymienione powyżej – od mediów komputerowych, czyli cyfrowych zapisów audio i wideo, publikacji elektronicznych oraz oprogramowania, rozpowszechnianych poprzez Internet i za pomocą innych nośników cyfrowych”.

Czynnikiem, który powoduje „nowość”, a właściwie specyfikę Internetu w stosunku do tak zwanych mediów tradycyjnych (prasa drukowana, radio, telewizja) jest przede wszystkim odmienny, oparty na interakcji, stosunek pomiędzy nadawcą i odbiorcą informacji. Internauta, w przeciwieństwie do telewidza czy radiosłuchacza, jest adresatem aktywnie uczestniczącym w odbiorze przekazu – mającym możliwość modyfikacji oraz selektywnego doboru przekazywanych treści, nawet z możliwością ich współtworzenia. Dzieje się tak dlatego, iż Internet dostarcza odbiorcy narzędzia, dzięki któremu może zadawać pytania. Wymaga on podejmowania decyzji i pozwala na komunikację z innym odbiorcą.

Dzięki tym możliwościom Internet jako medium stanowi nową jakość przekazu i siłą rzeczy czyni z odbiorcy – jednocześnie nadawcę i kreatora treści medialnych. Żeby jednak być sprawiedliwym zaznaczyć trzeba iż „stare media” również są w pewnym stopniu interaktywne. Jednak czy można nazwać prawdziwą interaktywnością zmianę kanałów przy użyciu pilota od telewizora czy radia? Prędzej za taką namiastkę można uznać możliwość wypowiedzenia się na żywo (podczas trwania programu) za pośrednictwem telefonu lub oddziaływanie na treść prasy drukowanej poprzez dostarczanie jej informacji w dowolnej formie. Skutek takiej aktywności jest w dużej mierze ograniczony i ogranicza się do jednostek. W internecie możliwość wypowiedzenia się, na przykład na forum internetowym czy też grupie dyskusyjne, ma dowolna ilość zainteresowanych opublikowaniem swojego przekazu. Tak więc główna różnica pomiędzy mediami tradycyjnymi, a Internetem polega na możliwości swobodnego i nieograniczonego publikowania swojego przekazu.

Poza tym Internet wydaje się być skuteczniejszym środkiem dzielenia się wiedzą i przesyłania komunikatów od wydawnictw drukowanych na papierze czy też przekazów emitowanych w radiu czy telewizji. Dzieje się tak dzięki temu, że w przeciwieństwie do tradycyjnych form publikacji, sieć może zmieścić teoretycznie nieskończenie wiele informacji oraz może ją przechowywać przez dowolny okres czasu. Informacja opublikowana w internecie jest dostępna przez całą dobę na każde żądanie internauty.

Co więcej internet ma wiele zaawansowanych procedur umożliwiających szybkie wyszukiwanie, selekcję i segregowanie potrzebnych danych. Co istotne publikacja w sieci jest tańsza niż na papierze, a w określonych sytuacjach wręcz darmowa dla autora przekazu (np. możliwość wypowiedzenia na forum, lub też założenia własnej darmowej witryny WWW czy skrzynki poczty elektronicznej). Jeśli dodamy do tego łatwość publikacji w formie tekstu, obrazów, czy też dźwięku, brak jakichkolwiek koncesji, niezależność od wydawców i nadawców i sporą dozę anonimowości to nazwa „nowe medium” wydaje się być w pełni uzasadniona. Z kolei kwestia jego przewagi nad radiem czy telewizją jest tematem dyskusyjnym. Główna różnica polega na sposobie, a właściwie na interaktywnym sposobie komunikacji.

Internet – definicja

Według dokumentu RFC 1462[1] Internet może być rozumiany zarazem jako:

• połączone sieci oparte o protokoły TCP/IP;
• społeczność, która używa i rozwija tą sieć;
• zbiór zasobów, które znajdują się w tej sieci.

Według Jacka Zielińskiego „definicja ta wprowadza dobre rozróżnienie pomiędzy technicznymi aspektem Internetu, symbolizowanym przez pierwszy element, aspektem społecznym obecnymi w drugim i aspektem informacyjnym określonym w trzecim elemencie. Elementy te są ściśle ze sobą powiązane. Używanie Internetu to nic innego jak działanie członków społeczności przy pomocy sieci, mające na celu odnalezienie i wykorzystanie znajdujących się w niej zasobów informacyjnych.”[2]

Z drugiej strony należy zauważyć, że sama definicja zawarta w powyższym dokumencie zawiera dwa pojęcia które nie zostały do końca i ostatecznie zdefiniowane. Bo czymże jest „społeczność, która używa i rozwija tę sieć”? Dotychczasowe badania stawiały sobie za zadanie wyodrębnienie profilu internautów niejako w oderwaniu od otaczającego nas świata, a co gorsza dotychczas nikt nie zdołał usystematyzować dotychczasowych badań Internetu. Dopiero M. Castells podjął pierwszą próbę zbudowania podwalin w celu dalszej systematyzacji tych badań. Jednak sam przyznaje on, że nie jest jeszcze w stanie zdefiniować Internetu, a wręcz powątpiewa czy w ogóle jest to możliwe. Castells jako pierwszy stawia sobie za cel „zakorzenienie obecnych dyskusji na temat Internetu w udokumentowanych obserwacjach, w ten sposób kładąc podwaliny pod dalsze badania tego otwartego, interaktywnego procesu”.

Z tego też powodu definicję pochodzącą z okresu, w którym internet dopiero się rozwijał, należy uznać za dosyć archaiczną podstawę do stworzenia kolejnych – bardziej zbliżonych do stale zmieniającej się rzeczywistości i precyzyjniejszych.

---

[1] RFC 1462 – Request for Comments 1462 albo FYI on „What is the Internet?”, dokument przygotowany przez Eda Krola i E. Hoffmana w 1993 w ramach zespołów roboczych Internet Engineering Task Force, organizacji zajmującej się opracowywaniem standardów działania Internetu.
[2] J. Zieliński, Ideologia Internetu.